از گردشگری انبوه به سوی گردشگری سفارشی در دوران شیوع بیماری کرونا - مهسان بلاگ

با شیوع بیماری کرونا در جهان بسکمک از سفرهای داخلی و خارجی، ارتباطات، جابه جایی ها و فعالیت شرکت های بزرگ ها و تأسیسات مرتبط با گردشگری، بازدید از مراکز و اماکن گردشگری، اماکن سرپوشیده و موزه ها و... به طور چشمگیری کاهش یافته است و در این راستا بیشترین خسارت به رو به رشدترین و بزرگ ترین صنعت که گردشگری است وارد شده است. به نظر می رسد باید جهت جدید و یا نوع گردشگری جدیدی را تجربه کرد و آن گذر از گردشگری انبوه (mass tourism) به سوی گردشگری سفارشی tailor made tour) و یا customized tourism) است.

با شرایطی که در دوران کرونا به سر می بریم باید به دنبال گردشگری جایگزین بود و این حرکت از نقطه مقابل گردشگری انبوه با الگویی برای گردشگری تخصصی، فرهنگی مبتنی بر جوامع محلی و حفاظت محیط زیست مؤثر است و این امر می تواند محقق گردد.

گردشگری روستایی همان تجربه زندگی محلی شامل موارد بسیار متنوعی از جاذبه های طبیعی، فرهنگی و فعالیت هایی می گردد که در یک منطقه روستایی و کشاورزی خاص وجود دارند. فعالیت هایی مانند گردشگری کشاورزی، کوهنوردی، سوارکاری و اقامت در خانه های محلی.

به طورکلی محور این نوع گردشگری، درک زیبایی ها و جاذبه های طبیعت، احترام به طبیعت و فرهنگ مردم آن منطقه است و بسته به جغرافیای منطقه فعالیت های متفاوتی می تواند در آن صورت پذیرد.

با توجه به این که از مشخصه های اصلی گردشگری روستایی می توان به مواردی مانند وجود فضاهای گسترده و باز اشاره کرد؛ همچنین گردشگران می توانند این فرصت را داشته باشند که به طور مستقیم فعالیت های دامداری و کشاورزی را تجربه کرده و در زیست بوم منطقه به طبیعت گردی بپردازند. درنتیجه گردشگری روستایی در معنای واقعی باید در مناطق روستایی، برای آشنایی با جاذبه ها، فرهنگ و آداب و رسوم منطقه اجرا می گردد و از همه مهم تر در مقیاس روستایی و کوچک انجام می پذیرد (برخلاف گردشگری انبوه) گردد لذا می تواند شکل مؤثری از گردشگری در این دوران باشد.

از آنجا که نمی توان زمان مشخص و معینی برای پایان کرونا در نظر گرفت و از طرف دیگر هم شاید نتوان مانع از سفر مردم در طی سال شد، یکی از مؤثرترین روش ها برای پیشگیری و شیوع بیشتر ویروس کرونا حرکت از گردشگری انبوه و یا گردشگری تفریحی که اغلب گردشگری تعطیلاتی نیز گفته می گردد به سوی گردشگری جایگزین، گردشگری سفارشی براساس نیازهای خاص گردشگر با ظرفیت های محدودتر است. به نظر می رسد روستاها مقصد گردشگری مناسبی در این ایام می باشند البته با حفظ و رعایت کامل دستورالعمل های بهداشتی با برنامه ریزی مناسب و جامع بیشترین بهره برای روستاییان و بیشترین رضایتمندی برای گردشگر فراهم گردد چراکه این رابطه میهمان و میزبان در صنعت میهمان نوازی دوسویه است و به زودی فرایند مهاجرت معکوس و بازگشت به روستاها را شاهد خواهیم بود چراکه گردشگری محلی- روستایی مردمی ترین انواع گردشگری است که گردشگری طبیعی، گردشگری فرهنگی گردشگری مزرعه، بوم گردی در یک فضای مهربان و باصفا را به ارمغان می آورد.

تحول از گردشگری انبوه به گردشگری جایگزین، گسترش و تمایل گروه های شهری به سوی گردشگری روستایی، ایلیاتی و عشایری، سلامت، اکوتوریسم و مسئولانه که در یک قاب کلی تر گردشگری سبز، منطبق با سلیقه و سفارش مشتری و مسافر را به همراه خواهد داشت.

مک کانل از جمله جامعه شناسانی که درباره توریسم نظریه دارند: مک کانل می گوید چشم گردشگر به دنبال قدمت و تاریخ است. مک کانل می گوید گردشگر به مثابه فراری از زمان و مکان یا فرار به تاریخ است. بنابراین سنت ها نقش مهمی برای گردشگر دارد. بیشتر گردشگرها جذب شیوه های زندگی جاری در گردشگاه ها می شوند.

یعنی می خواهند به جاهایی بفرایند که مردم محلی می فرایند و از غذا و تفریحاتی استفاده کنند که بخشی از تشخص، میراث و فرهنگ آن مکان ها. آیا شهرهای بزرگ (به جز موزه ها) نمی توانند جذاب باشند؟ چرا؟ مک کانل این گونه پاسخ می دهد (بر اساس تقسیم بندی تونیس: اجتماع و جامعه) شهرهای بزرگ معمولی اند، زندگی روزمره دارند، گران اند، جنگل وارند، روابط غیرشخصی دارند، غیردوستانه اند. اما این تفکیک گزلشافت و گمنشافت (اجتماع و جامعه تونیس) برای چیست؟ مک کانل می گوید مردم در جهانی جدید فکر می کنند تحت تسلط بوروکراسی و سازمان های پیچیده زندگی شان کم عمق و سطحی شده و تنها مانده اند، لذا می فرایند تا دنبال واقعیت ها بگردند دنبال حس واقعیت دزدیده شده از خود، دنبال حس واقعیت هستند.

این ویژگی روزمرّ گی زندگی ماشینی است، که همه چیز را به راحت ترین شکل ممکن در دسترس قرار می دهد اما در بین همه این ها مردم شهری احساس سرخوشی و آرامش ندارند و این شاید به این دلیل باشد که در بین این لوکس بودن ها روح و حس های خوب گم شده است. انسان از طبیعت است و به طور غریزی وابسته به آن، بنابراین شاخه گلی، درخت سرسبزی و یا صدای رودخانه ای دلش را جلا می دهد و به همین علت است که امروزه طبیعت گردی بین مردم رواج پیدا کرده است.

در این دوران رکود صنعت گردشگری با گردشگری روستایی طبیعت خنک و کوهستانی و داغی کویر با تعارف گرم و مهمان نوازی روستاییان در خانه های روستایی اقامتی به یادماندنی در اقامتگاه های بوم گردی می تواند سفری با تعداد محدود بعد خانوار و در مقیاس کوچک سفر ایمنی را برای گردشگران فراهم نماید. چراکه سفر بخشی از زندگی اجتماعی است.

در بوم گاه های سنتی که رد پای حس های قدیمی و مردم گذشته وجود دارد، احساس ارزشمند و آشنایی درک می گردد که در خانه های لوکس امروزی یافت نمی گردد. فرار از استرس و فرار از یکنواختی زندگی است.

اقامتگاه های بوم گردی، مانند برگه ای کتاب تاریخی است که می توان به دل آن سفر کرد و سبک زندگی گذشتگان را در آن حس کرد، همچنین می توان سنت های دیرین و بومی مناطق مختلف کشور را دوباره احیاء کرد و به همگان نمایش داد. در این دوران کرونا اقامتگاه های بوم گردی می توانند علاوه بر ایجاد درآمد برای روستاییان و جلوگیری از مهاجرت آنان به احیاء سنن قدیمی و همچنین حفظ و نگهداری آثار باستانی و حفاظت از طبیعت کمک شایانی هم به اقتصاد و معیشت روستاییان گردد و هم سفر به مقاصد جدید و جهتهای کمتر شناخته شده با ازدحام کمتر صورت پذیرد. در بعد سفرهای داخلی در ایران سواحل شمال در ایام تعطیلات و تابستان و سواحل جنوب و جزایر آن در زمستان و در بعد بین المللی سفر به کشورهای همسایه و سایر کشورها نمونه هایی از گردشگری انبوه و یا تفریحی است که بهتر است به دنبال گردشگری جایگزین و سفارشی بود.

وبمستر وبلاگ: وبمستر وبلاگ | مجموعه از ترفندها، ابزارها و پکیج های آموزشی برای وبمسترها